Νάζος, Γεώργιος

(Αθήνα 1862 – 1934). Μουσικοπαιδαγωγός. Σπούδασε στο Μόναχο, απ’ όπου γύρισε και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα το 1888. Το 1891 διορίστηκε γενικός διευθυντής του Ωδείου Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του. Άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα, με αυταρχικό και αριστοκρατικό - όπως κατηγορήθηκε - χαρακτήρα, αλλά και φωτισμένος και με βαθιά μουσική και, γενικότερα, πνευματική κατάρτιση, ο Ν. κατάφερε να αναδιοργανώσει το Ωδείο Αθηνών, μετακαλώντας ξένους δασκάλους (Μπουστίντουι, Μαρσίκ, Βασενχόβεν) και εφαρμόζοντας προοδευτικές για την εποχή του εκπαιδευτικές μεθόδους. Στον ίδιο οφείλεται η συγκρότηση της Συμφωνικής Ορχήστρας του Ωδείου Αθηνών (1893), που αργότερα κρατικοποιήθηκε και αποτέλεσε τη σημερινή Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η ίδρυση της έδρας Βυζαντινής Μουσικής (1893) και τέλος η ίδρυση και, για έξι χρόνια, λειτουργία του θεάτρου του Ωδείου Αθηνών (1918-24), που λίγο αργότερα στάθηκε η βάση για τη δημιουργία του Εθνικού θεάτρου. Ο Ν. ήταν επίσης και από τους πρωτεργάτες της κίνησης για την περισυλλογή ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, που το 1930 εκδόθηκαν με τίτλο Συλλογή δημωδών ασμάτων Πελοποννήσου και Κρήτης.